“Als ik die blije kinderen zie, dan weet ik waarvoor ik het doe.”
Ineens dringt het tot je door: wat moet je met al dat speelgoed op zolder? De kinderen zitten inmiddels in de puberteit of zelfs al op kamers. Vrienden en familie komen om in het speelgoed voor hun eigen kroost. Maar weggooien is zonde: dat LEGO-huis kostte destijds een fortuin en kan best nog een ronde mee. Dus breng het naar de speelgoedbank. Dan komt het zeker goed terecht.
Zelfs stofzuigen
Tijdens de rondleiding ruimt Lara meteen wat op. “Een paar dagen geleden waren we open. Ik ben hier nu weer als eerste. Als er dan kinderen binnen zijn geweest, loop ik even rond. Het zijn vaak kleine klusjes.” Lara noemt zichzelf manusje-van-alles bij Speelgoedbank Waalwijk: “Ik vind alles leuk hier, zelfs stofzuigen. Thuis niet, maar hier wel!” Met al die felle kleuren uit de rekken lijkt het net een speelgoedwinkel, maar dan zonder kassa. Niet alleen voor kinderen heeft deze plek iets magisch. Lara glundert terwijl ze wat verdwaalde LEGO teruglegt. “Als ik die blije kinderen zie, dan weet ik waarvoor ik het doe.”
Helemaal fluffy
Kinderen blij maken met speelgoed dat hun ouders niet kunnen betalen. Daar komt het op neer bij de speelgoedbank. Een team van vrijwilligers zamelt heel en compleet speelgoed in. Zij controleren alles: “Puzzels worden gelegd. Zijn ze compleet? Dan plakken we de dozen dicht, zodat we weten dat de puzzel gecheckt is.” De vrijwilligers maken al het binnengekomen speelgoed schoon. Zo worden knuffels gewassen. “En daarna de borstel eroverheen, zodat ze weer helemaal fluffy zijn!” Pas als het er piekfijn uitziet, krijgt het een plekje in de rekken. De speelgoedbank is er voor kinderen van 0 tot en met 12 jaar uit de gemeente Waalwijk. Hebben de ouders een voedselbankpas of PasWijzer voor lage inkomens? Dan zijn ze welkom.
Zelf uitzoeken
De kinderen mogen eens per maand drie dingen uitkiezen: een speelgoedje, een leesboek en een knuffel. Wat het dan precies gaat worden, bepalen ze zelf. Lara vertelt: “De ouders zitten aan tafel met koffie of thee. Wij lopen ondertussen met de kinderen rond en vragen hun wat ze leuk vinden. Ze mogen alles houden. Als kinderen jarig zijn, krijgen ze nog iets extra’s.” Er zijn zo’n 175 tot 200 kinderen aangemeld bij Speelgoedbank Waalwijk. Lara en de andere vrijwilligers zetten zich vol overgave voor hen in: “Kinderen moeten kind kunnen zijn, zorgen krijgen ze nog genoeg. Daarom willen we dat alle kinderen kunnen spelen, ongeacht hun achtergrond.”
60 uur per week
Het bezorgt Lara al vier jaar lang veel plezier. Ooit kwam ze zelf speelgoed brengen en van het één kwam het ander. “Ik wist niet eens dat het bestond. Maar ik zat met oud speelgoed van mijn kinderen en bij toeval kwam ik bij de speelgoedbank uit.” Tijdens haar eerste bezoek kreeg Lara een rondleiding. Ze was onder de indruk: “Het enthousiasme van iedereen werkte aanstekelijk. Ik vroeg of ze nog iets anders konden gebruiken dan speelgoed. Dat konden ze wel: vrijwilligers.” In die tijd werkte Lara al 60 uur per week. Toch ging ze meehelpen: “Ik werd er zo blij van, en nog steeds. Als een kind stralend naar buiten loopt met ‘nieuw’ speelgoed, dan gaat de zon schijnen. Daar kan niks tegenop.”
Setjes maken
Lara heeft zich bij de speelgoedbank toegelegd op het maken van setjes. “Soms kwam er een klein speelgoedje binnen. Dat belandde bijvoorbeeld in het rek naast een nieuwe LEGO-doos. Als een kind vervolgens één iets mag uitkiezen, dan is de keuze snel gemaakt. En dat snap ik. Maar het is ook zonde van al die kleine speelgoedjes die zo steeds bleven liggen. Dus ik besloot ze samen met wat ander klein speelgoed te verpakken tot setjes. Dat werkt als een tierelier! Opeens gingen er spullen mee die al lang op de plank lagen.” Achter heeft Lara haar eigen werkplek om die setjes te maken. Daar is ze vaak te vinden: “Als het een beetje meezit en ik krijg het gepland, soms wel drie keer in de week.”
Veredelde stort
Er komt gelukkig veel mooi speelgoed binnen. “Toch denken nog teveel mensen: als je niks hebt, ben je overal blij mee. Maar welk kind wordt er blij van een kleurboek dat al voor de helft is ingekleurd?” Lara laat een foto zien met meer voorbeelden. Een auto met drie wieltjes, een zonnebril met één glas en een Barbie zonder hoofd. “En we worden ook nog te vaak beschouwd als veredelde stort”, verzucht ze. “Expres of niet, we krijgen regelmatig dozen en tassen met bovenin wat bruikbaar speelgoed, en daaronder regelrecht afval. Denk aan een stuk afvoerpijp van een afzuigkap en een kapotte emmer met verfresten. Wij moeten betalen om dat afval af te voeren. Wil je ons helpen? Super! Maar dan graag met schoon, compleet en heel speelgoed!”
Gelukkig valt er ook genoeg te lachen om wat Lara en de andere vrijwilligers tegenkomen: “Een Cluedo-spel, maar dan editie 1965 waarvan de doos met plakband aan elkaar zit. Staan we weer te gieren: ‘Dat heb ik nou altijd al willen hebben!’”