Lezen, tuinieren, wandelen, zappen (zwerfafvalpakken) en tijd doorbrengen met de kleinkinderen. Naast hun werk houden Harry en Wineke er veel hobby’s op na. Ze waren altijd al wel bezig met het milieu, maar sinds een aantal jaren gebruikt het echtpaar zo min mogelijk plastic verpakkingen. ’’We gingen goed kijken naar wat we allemaal het huis binnensleepten en vervolgens weer het huis uitsleepten naar de afvalbak. Al dat afval ging ons zo tegenstaan, dus besloten we ons te gaan verdiepen in hoe we dat konden verminderen. We zijn nu zo ver dat we nagenoeg bijna geen plastic afval meer hebben of in ieder geval geen plastic verpakkingen meer kopen. Het liefst kopen we zelfs zoveel mogelijk verpakkingsvrij en dat bevalt heel goed!’’, beschrijft Wineke.

Maar waar begin je dan precies? Hoe vermijd je al die plastic verpakkingen af? Wineke en Harry vertellen samen over het begin van hun avontuur: ’’We begonnen met het lezen van boeken en onderzochten hoeveel plastic verpakkingen we eigenlijk in huis hadden. Nou, dat viel ons erg tegen. Daarna gingen we met enthousiasme naar de supermarkt onder het mom: vanaf nu gaan we ‘plastic vrij’ kopen. We kwamen uiteindelijk thuis met een pak diepvriesspinazie, een paar zoete aardappelen en eieren. Dat was dus een enorme afknapper.’’ Inmiddels hebben de twee hun draai in het winkelen wel gevonden. Langzaam vonden ze de juiste winkels in hun omgeving, waarbij ze plasticvrij of zelfs verpakkingsvrij inkopen konden doen. Toch zijn er producten die tot op de dag van vandaag niet plastic vrij te krijgen zijn en waarvoor ze soms naar de supermarkt gaan. ’’Denk bijvoorbeeld eens aan wc-papier. Dat zit altijd verpakt in gerecycled plastic. Mooi dat dat er is, maar zelf wil ik het gewoon zoveel mogelijk mijden. Zo’n product heb ik nog niet anders gevonden, of je betaalt meteen het driedubbele voor een rolletje wc-papier’’, vertelt Wineke lachend. Harry benadrukt de situatie: ’’We moeten ons realiseren dat plastic wel kan worden gerecycled, maar plastic blijft plastic. Op gegeven moment is de berg zo groot, dat het niet meer te recyclen en niet te hergebruiken is. Het zal niet verdwijnen en wordt niet opgenomen in de natuur. Bij papier en karton is dat wel het geval. Dat wordt op gegeven moment door de aarde opgenomen, want het bestaat uit koolstof. Ik denk dat we ons daar bewust van moeten zijn.’’

Het stel doet er zoveel mogelijk aan om geen verpakkingen te gebruiken. Als het echt moet, dan kopen ze het liefst artikelen verpakt in glas, karton of papier. Harry omschrijft hun inkooptactiek: ’’Als wij gaan winkelen, dan zien we meteen waar het onverpakte spul ligt. Op gegeven moment krijg je daar oog voor. Zuivelproducten kopen we bij de zuivelboerderij, zodat het glas hergebruikt kan worden. Zelf eten wij geen vlees, dus dat maakt het wel wat makkelijker. Vis kun je bij de visboer halen en door je eigen bakje mee te nemen scheelt dat ook weer verpakkingsmateriaal. Als we boodschappen doen hebben we altijd gebruikte zakken bij ons. Groenten en fruit kweken we veel in eigen tuin of halen we verpakkingsvrij bij de groenteboer. Kruiden en kleine vruchten kun je zelfs op een balkonnetje kweken en tegenwoordig bestaat er ook zoiets als verticaal tuinieren. Bij verticaal tuinieren ga je met de beplanting de hoogte in. Zo hebben wij een pallet buiten tegen de muur aangeschroefd. Hierin verbouwen we allerlei kruiden en soorten sla, die vervolgens verplant kunnen worden in de grotere groentetuinbak. Noten, granen, kruiden, sauzen en spreads kopen we via Pieter Pot. Zij verkopen alles in glazen weckpotten die je zonder schoon te maken weer mee terug mag geven aan de bezorger. Zij maken de potten dan zelf weer schoon voor hergebruik.’’

Harry en Wineke doen hun boodschappen nu al zo lang op deze manier, dat ze er eigenlijk niet meer bij stilstaan. Toch geven ze toe ook niet perfect te zijn. ’’Als we een feestje hebben met de kleinkinderen en zij willen heel graag één bepaald gerecht eten, dan maken we bewust de afweging om een keer te zondigen. Waarom zou je perfect moeten zijn? Dan maak je alles gelijk heel erg zwaar en onmogelijk. Als je iets wil veranderen, doe het dan stap voor stap totdat die stap een gewoonte wordt. Maak het gemakkelijk en leuk voor jezelf’’, legt Wineke uit.

En beiden weten heel duidelijk waar ze dit allemaal voor doen. Harry onderstreept nogmaals het vraagstuk: ’’Wij als mensen vervuilen. Hoe gaan we het later uitleggen aan onze kleinkinderen, dat we heel goed weten waar we mee bezig zijn, maar dat we er niets aan hebben gedaan om dit te veranderen? We moeten dit als gezamenlijk probleem gaan ervaren. Het maakt niet uit waar of hoe je begint, zolang iedereen maar ergens begint.’’